《复堂词录》序
《 fù táng cí lù 》 xù
yòu
sān
bǎi
shí
rén
qiān
shí
shǒu
yuē
wèi
shī
fēi
shī
zhī
ér
yuè
zhī
fèi
zhuì
shēng
yīn
shuāi
shēng
yīn
shuāi
fēng
qiān
gǎi
jīng
wáng
ér
liù
wán
yuè
zhī
guān
fèi
ér
shǐ
liù
zhī
dàng
yān
mǐn
yān
yīn
yǒu
kàng
duì
yǒu
cháng
duǎn
shēng
yǒu
yáng
yùn
yǒu
huǎn
shēng
jīn
ér
qiú
zhī
shì
yǒu
táng
rén
yuè
duō
cǎi
yán
jué
tài
bái
chuàng
diào
zhì
sòng
chū
màn
shàng
shǎo
zhì
chéng
zhī
shǔ
yīng
tiān
zhǎng
ruì
xiān
zhī
shǔ
shàng
jiàn
jiāo
láng
tuò
jué
zhèng
biàn
bèi
wèi
sòng
ér
zhǐ
jìn
néng
rán
fēi
xiǎo
dài
zhī
biàn
zhě
gǎn
rén
yóu
jié
yǒu
yuǎn
jìn
yōu
shēn
fēng
zhī
shǐ
使
lái
shì
xīng
zhī
shēng
jiàng
zhī
shì
shī
jiào
zhù
zài
wèi
zhī
zhě
shàng
zhī
yán
zhì
yǒng
yán
zhī
zhì
jié
xíng
fāng
ér
hòu
yáng
yáng
huì
fēng
diāo
zuó
màn
dàng
ér
fǎn
wén
yān
ér
zhě
guò
yòu
zhī
běn
rán
zāi
xiàn
shí
yǒu
ér
xué
shī
èr
shí
èr
bìng
huì
nǎi
shǐ
wèi
wèi
cháng
shēn
guān
zhī
rán
xún
zhǐ
rén
shì
lùn
zuò
zhě
zhī
shì
zuò
zhě
zhī
rén
sān
shí
ér
hòu
shěn
liú
bié
nǎi
xiān
zhèng
yán
xiāng
nián
shí
míng
zhī
shì
zài
yuè
yuè
zhī
zài
yún
shī
ér
qiú
zhī
zhū
shī
ér
qiú
zhī
rán
ér
màn
yíng
xuàn
biàn
běn
jiā
chū
ér
qióng
yīn
shì
yān
huī
chì
yān
yòu
wèi
zhuāng
ér
hòu
chū
yán
páng
tōng
qíng
chù
lèi
gǎn
chōng
lèi
jǐn
shèn
qiě
zuò
zhě
zhī
yòng
xīn
wèi
rán
ér
zhě
zhī
yòng
xīn
rán
yán
zhī
qióng
ér
āi
zhī
xiāng
xiǎng
zhī
wèi
yǒu
shī
zhě
jīn
suì
yǒu
de
shì
zhě
nián
zhì
shí
jiàn
shǐ
dìng
xiān
shì
xiě
běn
cháo
rén
juǎn
xiāng
zhèng
míng
jiù
èr
shí
èr
suì
lái
shěn
dìng
yóu
táng
zhì
míng
zhī
shǐ
duō
suǒ
zhōng
duō
suǒ
zhōng
xuán
xuán
xuán
xuán
nǎi
xiě
dìng
qiān
piān
wèi
táng
qián
juàn
zhèng
juǎn
hòu
èr
juǎn
jiān
tóng
míng
shì
jiē
yǒu
shū
liú
shé
zhōng
jīn
míng
rén
zhī
lùn
ér
fēi
gǎn
chěng
rén
zhī
yán
lùn
juàn
yān
zhī
cái
sān
shí
liù
xiǎo
zhī
cái
shí
èr
shì
yǒu
rén
zhōng
wèi
xiǎo
dào
zhī
yǒu
译文
简析
注释
前集一卷,正集七卷,后集二卷:珂谨按:书成于光绪八年九月,未刊行,师归道山矣。 甚且作者之用心未必然,而读者之用心何必不然:作者的用意不一定在此,可是读者也许能解出此意。与西方罗兰·巴特的提出的“作者死了”的观点不谋而合。

作者简介

谭献[tán xiàn]

清浙江仁和(今杭州市)人,初名廷献,字仲修,号复堂。道光十二年(公元1832年)生。少孤,潜心经学,「必求西汉诸儒微言大义,不屑屑章句。读书日有程课,凡所论著,隐括于所为日记」(《清史稿·卷四百八十六·〈文苑列传·谭廷献传〉》)。同治六年(公元1867年)举人。曾入福建学使徐树藩幕。后署秀水县教谕。历知安徽 歙县、全椒、合肥、宿松诸县。晚告归,锐意撰述,为一时物望所归。张之洞延主经心书院,年馀谢归。光绪二十七年(公元1901年)卒于家,年七十。工骈体文,「导源汉魏」,师法六朝;诗优柔善入,恻然动人;又工词,致力尤深,家藏前人词曲甚富。承张皋文、周止菴之绪馀,力尊词体,上溯《风》《骚》,词之门庭,由是益廓。自为词窈眇而沉郁,小令尤为精绝。著有《复堂类集》、《复堂文》、《复堂诗》、《复堂词》、《复堂日记》。尝选清人词辑为《箧中词》六卷,续三卷,至精审,学者奉为圭臬。又曾评点《骈体文钞》及周止菴《词辨》,皆能度人金针者,亦近代词坛之一大宗师也。