汉宫春 · 其二 · 元宵十四夜作,是日立春
hàn gōng chūn · qí èr · yuán xiāo shí sì yè zuò , shì rì lì chūn
nuǎn
chū
huí
yòu
shāo
dēng
shì
jǐng
mài
jiǔ
lóu
tái
shuí
jiāng
xīng
wàn
diǎn
yuè
mǎn
qiān
jiē
qīng
chē
ài
tōng
xiāng
āi
jīn
suì
hǎo
niú
zuò
bàn
wǎn
liú
chūn
tóng
lái
shì
tiān
gōng
shěng
shì
yào
shí
zhuàng
guān
ān
pái
fáng
cǎi
lóu
chuī
zūn
léi
liáng
xiāo
shèng
jǐng
bāng
rén
pái
huái
xiū
xiào
chī
wán
nián
nián
làn
zuì
jīn
chāi
译文
简析
注释

作者简介

京镗[jīng tāng]

宋豫章人,字仲远。高宗绍兴二十七年进士。两试县令有声。孝宗即位,锐志恢复,群臣多迎合其意,独言宜徐图之。擢监察御史。高宗之丧,金使来吊,受命使金报谢,以丧不肯受宴乐。使还,为四川安抚制置使兼知成都府,在任首罢征敛,弛利予民。宁宗时,累官至左丞相,一变其素守,唯奉行韩侂胄风旨。后以年老乞休。卒谥文忠,改谥庄定。有《松坡集》。