淮南子.泰族训
huái nán zi . tài zú xùn
yán
ér
xìn
shī
ér
rén
ér
wēi
shì
tiān
xīn
dòng
huà
zhě
shī
ér
rén
yán
ér
xìn
ér
wēi
shì
jīng
chéng
gǎn
zhī
zhě
shī
ér
rén
yán
ér
xìn
ér
wēi
shì
wài
mào
wèi
zhī
zhě
yǒu
dào
tǒng
zhī
suī
shǎo
huà
;
;
dào
xíng
zhī
suī
zhòng
luàn
译文
简析
注释

作者简介

刘安[liú ān]

即淮南王。西汉宗室。高祖孙,淮南王刘长子。文帝十六年袭父爵为淮南王。善为文辞,才思敏捷。吴楚七国反,曾谋响应,因国相反对而未遂。武帝即位,安暗整武备。元狩元年事败,举兵未成,旋自杀。宾客、大臣牵连被诛数千人。曾招致宾客方术之士作《鸿烈》,后称《淮南鸿烈》,亦称《淮南子》,《汉书·艺文志》列为杂家。