黄钟 · 侍香金童
huáng zhōng · shì xiāng jīn tóng
chūn
guī
yuàn
liǔ
piāo
xiāng
xuě
lián
qīng
hán
zhà
xiē
dōng
fēng
luò
huā
fěn
dié
sháo
yào
chū
kāi
hǎi
táng
cái
xiè
yāo
róu
cháng
xīn
chóu
qiān
wàn
dié
ǒu
nián
qián
rén
zhà
bié
qín
tái
xiāo
shēng
duàn
jué
yàn
guān
tóu
míng
yuè
jiàng
huáng
lóng
gǔn
lín
hóng
鸿
jǐn
jiān
yōng
xiě
wàn
sōng
jīn
xuē
luó
kuān
chè
lèi
hén
yān
yān
zhī
shuāng
jiá
bǎo
jiàn
chóu
lín
cuì
diàn
xiū
tiē
yāo
děng
xián
hǎo
tiān
liáng
zhōng
yín
tái
shàng
xiāng
xiāo
zhú
miè
fèng
wéi
lěng
luò
yuān
qīn
shè
sǔn
pín
cuō
xiù
xié
zhòng
chū
duì
zi
tīng
zi
guī
xuè
yòu
西
lóu
jiǎo
yùn
yàn
bàn
lián
huā
yǐng
héng
xié
huà
yán
jiān
dīng
dāng
fēng
nòng
tiě
shā
chuāng
wài
láng
gān
qiāo
shòu
jié
yāo
tóng
lòu
cuī
qiè
zhèng
gēng
lán
rén
jìng
jīn
guī
xiāo
zhuǎn
shāng
jiē
lián
qīng
shì
qiè
xiāng
zhuō
ér
ān
pái
kuài
xiē
shén
zhàng
ér
shā
shēn
chén
yuàn
shě
chán
guāng
jiǎo
jié
zhěng
dùn
le
cháng
míng
xiāng
jǐn
ruò
bài
pín
pín
dǎo
zhù
qiú
guì
háo
shē
zhǐ
yuàn
měi
zǎo
zǎo
yuán
bèi
zhě
译文
简析
注释

作者简介

关汉卿[guān hàn qīng]

关汉卿,元代杂剧奠基人,元代戏剧作家,“元曲四大家”之首。晚号已斋(一说名一斋)、已斋叟。汉族,解州人(今山西省运城),其籍贯还有大都(今北京市)人,及祁州(今河北省安国市)人等说,与白朴、马致远、郑光祖并称为“元曲四大家”。以杂剧的成就最大,今知有67部,现存18部,个别作品是否为他所作,无定论。 最著名的是《窦娥冤》。关汉卿也写了不少历史剧,《单刀会》、《单鞭夺槊》、《西蜀梦》等,散曲今在小令40多首、套数10多首。他的散曲,内容丰富多彩,格调清新刚劲,具有很高的艺术价值。关汉卿塑造的“我是个蒸不烂、煮不熟、捶不匾、炒不爆、响珰珰一粒铜豌豆”(〈不伏老〉)的形象也广为人称,被誉“曲圣”。