寄薛三郎中
jì xuē sān láng zhōng
rén
shēng
xián
piāo
yáo
ruò
āi
chén
fēi
děi
shén
xiān
shuí
miǎn
wēi
shēn
zi
bái
tóu
cháng
xīn
suī
wèi
shàng
shū
láng
cūn
rén
cūn
rén
nán
chén
ǎi
ǎi
sāng
jiāo
gōng
hóu
wèi
děng
lún
tiān
wèi
yàn
róng
bèi
běn
cháng
pín
zi
shàng
jīng
zhōu
zhì
jiāng
bīn
xiá
zhōng
bìng
nüè
zhōng
dōng
chūn
chūn
jiā
fèi
bìng
gài
yǒu
yīn
zǎo
suì
zhèng
tòng
yǐn
qíng
xiāng
qīn
èr
gōng
huà
wèi
shì
jiǔ
shī
zhēn
jīn
wěi
xiū
duǎn
hèn
mìng
tún
wén
zi
xīn
shèn
zhuàng
suǒ
xìn
zhēn
shàng
yòng
měi
chēn
shī
bīn
jiān
huī
dòng
yín
nǎi
zhī
gài
dài
shǒu
cái
lǎo
shén
qīng
cǎo
dòng
tíng
dōng
cāng
hǎi
chún
jūn
shān
shǔ
kuàng
cǎi
bái
píng
zi
piān
zhōu
wǎng
jiāng
hàn
jīn
wèi
xià
táng
kōng
niàn
gōng
qín
tīng
shuō
sōng
mén
xiá
yào
lǎn
jīn
gāo
qiū
què
shù
dài
shì
qīng
mín
fèng
chí
chéng
duō
shì
xīn
bìng
néng
jiàn
zhě
qūn
xún
shàng
yǒu
míng
zhé
jūn
xià
yǒu
xíng
huà
chén
译文
简析
注释

作者简介

杜甫[dù fǔ]

杜甫,字子美,自号少陵野老,世称“杜工部”、“杜老”、“杜少陵”等,盛唐时期伟大的现实主义诗人。汉族,巩县(今河南巩义)人。杜甫曾祖父起由湖北襄阳迁居巩县。他忧国忧民,人格高尚,约1400余首诗被保留了下来,诗艺精湛,在中国古典诗歌中的影响非常深远,备受推崇。759-766年间曾居成都,后世有杜甫草堂纪念之。杜甫被世人尊为“诗圣”,其诗被称为“诗史”。杜甫与李白合称“李杜”,为了和李商隐与杜牧即“小李杜”区别开,杜甫与李白又合称“大李杜”。