笠翁对韵 · 上卷 · 四支
lì wēng duì yùn · shàng juǎn · sì zhī
quán
duì
shí
gàn
duì
zhī
chuī
zhú
duì
dàn
shān
tíng
duì
shuǐ
xiè
yīng
duì
shí
xiāng
duì
chuán
zhī
shén
hán
gàn
huà
xióng
hún
líng
shī
chù
huā
jiē
xīn
duó
jǐn
yǒu
rén
xiāng
jìng
dàn
níng
zhī
wàn
fēng
yān
zhàn
shì
biān
tóu
zhēng
bǎo
sāi
gāo
nóng
cūn
wài
jǐn
chéng
shí
duì
hǎi
duì
shī
diǎn
duì
miáo
zhī
yáo
zān
duì
zhū
jiàn
duì
qín
shī
jiǔ
jià
mǎi
shān
guó
duì
xiān
姿
wǎn
xiá
míng
shì
jǐn
chūn
liǔ
pàn
zhǎng
qiān
wàn
shù
huā
héng
liǎng
sān
zhī
gài
huáng
tiān
xiàng
zhàn
jiāng
zuǒ
qīng
páo
bái
tóng
yáo
zhōng
yīng
shòu
寿
yáng
ér
zhēn
duì
zàn
fǒu
duì
zhī
yíng
yàn
duì
cán
qīng
duì
cháng
xiù
ruì
cǎo
duì
líng
zhī
liú
duàn
cháng
shī
hóu
shé
duì
yāo
zhī
yún
zhōng
xióng
jiàng
tiān
shàng
fèng
lín
ér
miào
qiān
nián
chuí
yòu
yáo
jiē
sān
chǐ
máo
xiāng
zhú
hán
yān
yāo
xià
qīng
shā
lóng
dài
mào
hǎi
táng
jīng
liǎn
biān
qīng
lèi
shī
湿
yān
zhī
zhēng
duì
ràng
wàng
duì
duì
shān
zhī
xiān
fēng
duì
dào
tiān
zào
duì
rén
wéi
zhuān
zhū
jiàn
làng
chuí
jīng
wěi
duì
gān
zhī
wèi
zūn
mín
zhǔ
zhòng
wáng
shī
wàng
qiè
fáng
rén
yuǎn
xīn
máng
nài
xíng
chí
jīn
lái
mào
líng
zhù
lóu
chéng
hòu
chāng
náng
译文
简析
注释
流涕策:西汉贾谊《陈政事疏》:“臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六。”断肠诗:宋代女诗人朱淑贞,相传其对婚姻不满,故诗词多幽愤哀伤情调,后人辑有《断肠诗集》、《断肠词集》传世。云中:汉代北方有云中郡。垂橘柚:唐杜甫《禹庙》诗:“荒庭垂橘柚,古屋画龙蛇。”茅茨:以土为阶,以茅为屋。《韩非子.五蠹》:“尧之王天下也,茅茨不剪,采椽不斫。”湘竹:湘妃竹,又名斑竹。

作者简介

李渔[lǐ yú]

李渔,初名仙侣,后改名渔,字谪凡,号笠翁。汉族,浙江金华兰溪夏李村人。明末清初文学家、戏剧家、戏剧理论家、美学家。自幼聪颖,素有才子之誉,世称“李十郎”,曾家设戏班,至各地演出,从而积累了丰富的戏曲创作、演出经验,提出了较为完善的戏剧理论体系,被后世誉为“中国戏剧理论始祖”、“世界喜剧大师”、“东方莎士比亚”,是休闲文化的倡导者、文化产业的先行者,被列入世界文化名人之一。