孟子 · 第三卷 · 公孙丑上 · 第四节
mèng zi · dì sān juǎn · gōng sūn chǒu shàng · dì sì jié
mèng
zi
yuē
rén
róng
rén
jīn
è
ér
rén
shì
yóu
è
shī
湿
ér
xià
è
zhī
guì
ér
zūn
shì
xián
zhě
zài
wèi
néng
zhě
zài
zhí
guó
jiā
xián
xiá
shì
shí
míng
zhèng
xíng
suī
guó
wèi
zhī
shī
yún
:‘
dài
tiān
zhī
wèi
yīn
chè
sāng
chóu
móu
yǒu
jīn
xià
mín
huò
gǎn
?’
kǒng
zi
yuē
:‘
wèi
shī
zhě
zhī
dào
néng
zhì
guó
jiā
shuí
gǎn
zhī
?’
jīn
guó
jiā
xián
xiá
shì
shí
bān
dài
áo
shì
qiú
huò
huò
qiú
zhī
zhě
shī
yún
:‘
yǒng
yán
pèi
mìng
qiú
duō
。’
tài
jiǎ
yuē
:‘
tiān
zuò
niè
yóu
wéi
zuò
niè
huó
。’
zhī
wèi
译文
简析
注释

作者简介

孟子[mèng zi]

孟子,名轲,字子舆或子车,华夏族(汉族),邹(今山东邹城市)人。他是孔子之孙孔伋的再传弟子。孟子是战国时期伟大的思想家、教育家,儒家学派的代表人物。与孔子并称“孔孟”。后世追封孟子为“亚圣公”,尊称为“亚圣”,其弟子及再传弟子将孟子的言行记录成《孟子》一书,属语录体散文集,是孟子的言论汇编,由孟子及其弟子万章共同编写完成。