南吕 · 一枝花 · 春日送别
nán lǚ · yī zhī huā · chūn rì sòng bié
yáng
liǔ
fēng
diǎn
diǎn
huā
suí
huā
bàn
luò
fēng
chèn
liǔ
tiáo
shū
chūn
shì
chéng
nài
chūn
guī
chūn
guī
tài
shì
wèn
dōng
jūn
shuí
kěn
yīng
huā
zuò
zhǔ
liáng
zhōu
jǐn
yáo
cán
hóng
lài
cuì
píng
kāi
nèn
绿
rōng
rōng
fāng
cǎo
cháng
tíng
luàn
fēn
fēn
huā
kuàng
yuán
lěng
qīng
qīng
chūn
lǎo
jiāo
hèn
mián
mián
shāng
chūn
gǎn
tàn
lèi
lián
lián
duì
jǐng
chóu
chú
yóu
rén
gǎn
tàn
jiē
sān
bān
ér
qiǎo
nán
kàn
fēng
dié
chèn
chèn
zhú
zhú
huā
gòng
liǔ
zǎn
zǎn
yàn
yīng
huàn
huàn
zhè
rén
róu
cháng
xíng
guī
[
[
èr
]”
]
niǎo
yóu
lái
shì
gǎn
tàn
jiē
láng
jiào
shēng
cái
láng
shēn
xīn
xiū
yóu
chóu
shì
zhī
lèi
zhū
zūn
qián
liú
jūn
zhù
hún
fēi
zài
hèn
tiān
[
[
sān
],
]
shēn
luò
zài
suǒ
qíng
zài
xiāng
[
[
]。
]
gǎn
huáng
ēn
ya
chóu
ān
láo
liǔ
dōu
zuò
liǎo
duàn
cháng
zhī
jiǔ
nán
dào
shì
wàng
yōu
rén
zěn
zuò
de
shēn
zǎo
zhī
pāo
piē
yìng
guàn
zòng
shū
shāng
qíng
chù
mìng
xīn
cǎi
chá
de
xiàn
qín
de
shì
qíng
de
[
[
],
]
shēng
shēng
cuī
dào
le
chéng
máng
qiān
jīn
lēi
[
liù
[
],
]
qiǎo
shēng
ér
huí
zhuǎn
huà
lún
chē
wěi
shēng
jiāng
zhōng
yào
xún
xīn
chuán
ér
宿
chù
duō
jiāng
xiē
hòu
ér
shí
jié
chí
xiē
ér
zhù
shí
jié
zǎo
xiē
ér
zhù
chá
fàn
shàng
rén
jiāng
shuì
chù
rén
jiāng
gài
shì
zǎo
xún
zhe
shí
diàn
fáng
ér
宿
译文
简析
《一枝花·春日送别》是元末明初曲作家刘庭信的曲作,这是刘庭信所作的套曲《春日送别》的第一曲,在元散曲中久享盛誉。全曲先写景而后抒情,由景生情,从而达到情景交融的艺术境界。
注释
东君:此处指春神。 “行不得”二句:借鹧鸪的啼声象“行不得也哥哥”,杜鹃的啼声象“不如归去”,暗示不愿丈夫的离家远行。 离恨天:元人杂剧中有“三十三天、离恨天最高”的话。离恨天,形容恋人长期被隔绝的怨恨。 铺:指旅途上过宿的地方。 势情:势利意。 大厮八:大模大样地。

作者简介

刘庭信[liú tíng xìn]

刘庭信 元代散曲作家。益都(今山东)人。原名廷玉,排行第五,身黑而长,人称"黑刘五"。为南台御史(一说湖藩大参)刘廷信从弟。生卒年不详。《录鬼簿续编》说他"风流蕴藉,超出伦辈,风晨月夕,惟以填词为事。"