破窑赋
pò yáo fù
tiān
yǒu
fēng
yún
rén
yǒu
dàn
huò
gōng
bǎi
xíng
shé
xióng
liǎng
fēi
guò
yǒu
qiān
zhī
chéng
néng
wǎng
rén
yǒu
chōng
tiān
zhī
zhì
fēi
yùn
néng
tōng
gài
wén
rén
shēng
zài
shì
guì
néng
yín
pín
jiàn
néng
wén
zhāng
gài
shì
kǒng
zi
è
chén
bāng
lüè
chāo
qún
tài
gōng
diào
wèi
shuǐ
yán
yuān
mìng
duǎn
shū
fēi
xiōng
è
zhī
dào
zhí
nián
zhǎng
shì
shàn
liáng
zhī
bèi
yáo
míng
shèng
què
shēng
xiào
zhī
ér
sǒu
wán
fǎn
shēng
xiào
zhī
zi
zhāng
liáng
yuán
shì
xiāo
chēng
wèi
xiàn
yàn
zi
shēn
chǐ
fēng
zuò
guó
zǎi
xiàng
kǒng
míng
cǎo
néng
zuò
shǔ
hàn
jūn
shī
chǔ
suī
xióng
bài
jiāng
wěn
hàn
wáng
suī
ruò
jìng
yǒu
wàn
jiāng
shān
guǎng
广
yǒu
shè
zhī
wēi
dào
lǎo
fēng
féng
táng
yǒu
chéng
lóng
zhī
cái
shēng
hán
xìn
wèi
zhī
shí
sān
cān
zhì
xíng
yāo
xuán
sān
chǐ
yìn
dàn
shí
shuāi
yīn
rén
zhī
shǒu
yǒu
xiān
pín
ér
hòu
yǒu
lǎo
zhuàng
ér
shǎo
shuāi
mǎn
wén
zhāng
bái
jìng
rán
zhōng
cái
shū
xué
qiǎn
shào
nián
dēng
shēn
yuàn
gōng
é
yùn
tuì
退
fǎn
wèi
qiè
fēng
liú
shí
lái
pèi
zuò
rén
qīng
chūn
měi
què
zhāo
chǔn
zhī
jùn
xiù
láng
jūn
fǎn
pèi
chǒu
zhī
jiāo
lóng
wèi
qián
shuǐ
biē
zhī
jiān
jūn
zi
shī
shí
gǒng
shǒu
xiǎo
rén
zhī
xià
suī
cháng
cún
zhī
róng
miàn
dài
yōu
chóu
měi
bào
huái
怀
ān
zhī
liàng
shí
zāo
zhǐ
ān
pín
shǒu
fèn
xīn
ruò
rán
yáng
méi
chū
pín
jūn
zi
tiān
rán
shēng
chéng
zhà
xiǎo
rén
tuō
pín
hán
tiān
shí
yuè
guāng
shí
cǎo
shēng
shuǐ
shí
fēng
làng
píng
rén
shí
yùn
tōng
zhù
zhù
mìng
ān
pái
dìng
guì
shuí
rén
ruò
gēn
néng
wèi
qīng
wèi
xiāng
luò
yáng
cháo
qiú
sēng
cān
宿
jiào
zhē
shí
shàng
rén
zēng
xià
rén
yàn
rén
dào
jiàn
fēi
jīn
cháo
táng
guān
zhì
pǐn
wèi
zhì
sān
gōng
shēn
suī
gōng
rén
zhī
xià
ér
liè
zhí
qiān
wàn
rén
zhī
shàng
yǒu
bǎi
liáo
zhī
zhàng
yǒu
zhǎn
lìn
zhī
jiàn
ér
yǒu
luó
jǐn
qiān
xiāng
shí
ér
yǒu
zhēn
xiū
bǎi
wèi
chū
zhuàng
shì
zhí
biān
jiā
rén
pěng
shāng
shàng
rén
chǒng
xià
rén
yōng
rén
dào
guì
fēi
zhī
néng
nǎi
shí
yùn
mìng
jiē
rén
shēng
zài
shì
guì
jǐn
yòng
pín
jiàn
tīng
yóu
tiān
xún
huán
zhōu
ér
shǐ
yān
译文
简析
《破窑赋》相传是北宋大臣吕蒙正的作品,又名《寒窑赋》。相传此赋是作者为了劝诫太子而创作的。作者以自己从贫苦到富贵的经历,并列举了历史上诸多名人的起伏命运,来说明一种自然循环的人生思想。
注释

作者简介

吕蒙正[lǚ méng zhèng]

吕蒙正,字圣功,河南洛阳人。北宋初年宰相。太平兴国二年(公元977年)丁丑科状元。吕蒙正中状元后,授将作监丞,通判升州。后三次登上相位,封许国公,授太子太师。吕蒙正宽厚正直,对上遇礼敢言,对下则宽容有雅度。卒于北宋大中祥符四年(公元1011年),谥文穆,赠中书令。