说文解字 · 序
shuō wén jiě zì · xù
zhě
bāo
shì
zhī
wàng
tiān
xià
yǎng
guān
xiàng
tiān
guān
guān
niǎo
shòu
zhī
wén
zhī
jìn
zhū
shēn
yuǎn
zhū
shì
shǐ
zuò
guà
chuí
xiàn
xiàng
shén
nóng
shì
jié
shéng
wèi
zhì
ér
tǒng
shì
shù
fán
shì
wěi
méng
shēng
huáng
zhī
shǐ
guān
cāng
jié
jiàn
niǎo
shòu
háng
zhī
zhī
fēn
zhī
xiāng
bié
chū
zào
shū
bǎi
gōng
wàn
pǐn
chá
gài
zhū
guài
guài
yáng
wáng
tíng
yán
wén
zhě
xuān
jiào
míng
huà
wáng
zhě
cháo
tíng
jūn
zi
suǒ
shī
xià
cāng
jié
zhī
chū
zuò
shū
gài
lèi
xiàng
xíng
wèi
zhī
wén
hòu
xíng
shēng
xiāng
wèi
zhī
wén
zhě
xiàng
zhī
běn
zhě
yán
ér
jìn
duō
zhù
zhú
wèi
zhī
shū
shū
zhě
sān
wáng
zhī
shì
gǎi
shū
fēng
tài
shān
zhě
shí
yǒu
èr
dài
yǒu
tóng
yān
zhōu
suì
xiǎo
xué
bǎo
shì
jiào
guó
zi
xiān
liù
shū
yuē
zhǐ
shì
zhǐ
shì
zhě
shì
ér
shí
chá
ér
jiàn
shàng
xià
shì
èr
yuē
xiàng
xíng
xiàng
xíng
zhě
huà
chéng
suí
yuè
shì
sān
yuē
xíng
shēng
xíng
shēng
zhě
shì
wèi
míng
xiāng
chéng
jiāng
shì
yuē
huì
huì
zhě
lèi
jiàn
zhǐ
huī
xìn
shì
yuē
zhuǎn
zhù
zhuǎn
zhù
zhě
jiàn
lèi
shǒu
tóng
xiāng
shòu
kǎo
lǎo
shì
liù
yuē
jiǎ
jiè
jiǎ
jiè
zhě
běn
shēng
tuō
shì
lìng
zhǎng
shì
xuān
wáng
tài
shǐ
zhòu
zhù
zhuàn
shí
piān
wén
huò
zhì
kǒng
zi
shū
liù
jīng
zuǒ
qiū
míng
shù
chūn
qiū
chuán
jiē
wén
jué
ér
shuō
hòu
zhū
hóu
zhèng
tǒng
wáng
è
yuè
zhī
hài
ér
jiē
diǎn
fēn
wéi
guó
tián
chóu
chē
guǐ
lìng
guān
zhì
yán
shēng
wén
xíng
qín
shǐ
huáng
chū
shǐ
tiān
xià
chéng
xiàng
nǎi
zòu
tóng
zhī
qín
wén
zuò
zhě
zuò
cāng
jié
piān
zhōng
chē
lìng
zhào
gāo
zuò
yuán
piān
tài
shǐ
lìng
jìng
zuò
xué
piān
jiē
shǐ
zhòu
zhuàn
huò
shěng
gǎi
suǒ
wèi
xiǎo
zhuàn
zhě
shì
shí
qín
shāo
miè
jīng
shū
chú
jiù
diǎn
xīng
shù
guān
zhí
fán
chū
yǒu
shū
yuē
ér
wén
yóu
jué
ěr
qín
shū
yǒu
yuē
zhuàn
èr
yuē
xiǎo
zhuàn
sān
yuē
yuē
chóng
shū
yuē
yìn
liù
yuē
shǔ
shū
yuē
shū
shū
yuē
shū
hàn
xīng
yǒu
cǎo
shū
wèi
xué
tóng
shí
shàng
shǐ
shì
fěng
zhòu
shū
jiǔ
qiān
nǎi
wèi
yòu
shì
zhī
jùn
tài
shǐ
bìng
zuì
zhě
wéi
shàng
shū
shǐ
shū
huò
zhèng
zhé
zhī
jīn
suī
yǒu
wèi
xiǎo
xué
xiū
shuō
jiǔ
xiào
xuān
shí
zhào
tōng
cāng
jié
zhě
zhāng
chǎng
cóng
shòu
zhī
liáng
zhōu
shǐ
pèi
rén
yuán
jiǎng
xué
dài
qín
jìn
néng
yán
zhī
xiào
píng
shí
zhēng
děng
bǎi
rén
lìng
shuō
wén
wèi
yāng
tíng
zhōng
wèi
xiǎo
xué
yuán
shì
huáng
mén
shì
láng
yáng
xióng
cǎi
zuò
xùn
zuǎn
piān
fán
cāng
jié
xià
shí
piān
fán
qiān
sān
bǎi
shí
qún
shū
suǒ
zài
lüè
cún
zhī
wáng
xīn
shè
shǐ
使
kōng
zhēn
fēng
děng
xiào
wén
shū
zhī
wéi
yìng
zhì
zuò
gǎi
dìng
wén
shí
yǒu
liù
shū
yuē
wén
kǒng
zi
zhōng
shū
èr
yuē
wén
ér
zhě
sān
yuē
zhuàn
shū
xiǎo
zhuàn
qín
shǐ
huáng
shǐ
使
xià
rén
chéng
miǎo
suǒ
zuò
yuē
zuǒ
shū
qín
shū
yuē
móu
zhuàn
suǒ
yìn
liù
yuē
niǎo
chóng
shū
suǒ
shū
fān
xìn
zhōng
shū
zhě
gōng
wáng
huài
kǒng
zi
ér
、《
shàng
shū
、《
chūn
qiū
、《
lún
、《
xiào
jīng
yòu
běi
píng
hóu
zhāng
cāng
xiàn
chūn
qiū
zuǒ
shì
chuán
jùn
guó
wǎng
wǎng
shān
chuān
dǐng
míng
qián
dài
zhī
wén
jiē
xiāng
suī
bǎn
jiàn
yuǎn
liú
xiáng
lüè
shuō
ér
shì
rén
gòng
fēi
wéi
hào
zhě
guǐ
gēng
zhèng
wén
xiāng
zào
zhī
zhī
shū
biàn
luàn
cháng
xíng
yào
shì
zhū
耀
shēng
jìng
shuō
jiě
jīng
xuān
chēng
qín
zhī
shū
wèi
cāng
jié
shí
shū
yún
xiāng
chuán
gǎi
nǎi
wěi
yuē
tóu
rén
wéi
zhǎng
rén
chí
shí
wèi
dòu
chóng
zhě
zhōng
tíng
wèi
shuō
zhì
duàn
rén
shòu
qián
zhī
zhǐ
ruò
zhě
shèn
zhòng
jiē
kǒng
shì
wén
miù
shǐ
zhòu
wán
suǒ
suǒ
wén
jiàn
tōng
xué
wèi
cháng
zhī
zhī
tiáo
guài
jiù
ér
shàn
yán
suǒ
zhī
wèi
miào
jiū
dòng
shèng
rén
zhī
wēi
zhǐ
yòu
jiàn
cāng
jié
piān
zhōng
yòu
zi
chéng
zhào
yīn
hào
zhī
suǒ
zuò
yǒu
shén
xiān
zhī
shù
yān
bèi
zāi
shū
yuē
guān
rén
zhī
xiàng
yán
zūn
xiū
jiù
wén
ér
chuān
穿
záo
kǒng
zi
yuē
yóu
shǐ
zhī
quē
wén
jīn
wáng
gài
fēi
zhī
ér
wèn
rén
yòng
shì
fēi
zhèng
qiǎo
shuō
xié
shǐ
使
tiān
xià
xué
zhě
gài
wén
zhě
jīng
zhī
běn
wáng
zhèng
zhī
shǐ
qián
rén
suǒ
chuí
hòu
hòu
rén
suǒ
shí
yuē
běn
ér
dào
shēng
zhī
tiān
xià
zhī
zhì
ér
luàn
jīn
zhuàn
wén
zhòu
cǎi
tōng
rén
zhì
xiǎo
xìn
ér
yǒu
zhèng
zhuàn
shuō
jiāng
qún
lèi
jiě
liào
xiǎo
xué
zhě
shén
zhǐ
fēn
bié
xiāng
wàn
xián
jiān
zài
jué
zhāo
yuán
míng
chēng
mèng
shì
shū
kǒng
shì
shī
máo
shì
zhōu
guān
chūn
qiū
zuǒ
shì
lún
、《
xiào
jīng
jiē
wén
suǒ
zhī
gài
quē
译文
简析
《说文解字·序》,又作《说文解字·叙》。文字篇幅较长,大致讲了五层意思:一、阐述周代以前文字的源流;二、介绍自周代到秦文字的演变;三,介绍汉以后文字的概况及其研究;四、指出后汉尊崇隶书反对古文的错误;五、说明作书的态度、意义和体例。其中心,是阐述汉代书体与古文的联系、分析传统六书,讨论文字与象形的联系,要求人们不要忘记古文,不要忘记文字象形的特点,这样习才能正确理解文字的内涵,懂得作书的意义。这篇叙,既是对《说文》提纲挈领的概述,也对书法、传统文字学的研究有着重要的意义和价值。
注释

作者简介

许慎[xǔ shèn]

许慎,字叔重,汉族,著名学者。汉帝国时期汝南郡召陵县(今属河南省漯河市召陵区)人 ,许慎倾尽毕生精力,从事于弘扬和发展中国传统文化。《说文解字》是许慎一生最经心之作,前後花费了他半生的心血。由于许慎对文字学做出了不朽贡献,後人尊称他为“字圣”。因许慎所著的《说文解字》闻名于世界,所以研究《说文解字》的人,皆称许慎为“许君”,称《说文解字》为“许书”,称传其学为“许学”。所著除《说文解字》外,尚有《五经异义》《淮南鸿烈解诂》等书,今皆散佚。