月令七十二候集解 · 立秋
yuè lìng qī shí èr hòu jí jiě · lì qiū
qiū
yuè
jié
jiě
jiàn
chūn
qiū
jiū
ér
jiū
liǎn
liáng
fēng
zhì
zuò
máng
fēng
zhì
西
fāng
qīng
zhī
fēng
yuē
liáng
fēng
wēn
biàn
ér
liáng
shǐ
zhōu
yuē
huǒ
jiàn
ér
qīng
fēng
jiè
hán
shì
bái
jiàng
zhī
hòu
qīng
liáng
fēng
lái
ér
tiān
xià
jiàng
máng
máng
ér
bái
zhě
shàng
wèi
níng
zhū
yuē
bái
jiàng
shì
qiū
jīn
zhī
bái
hán
chán
míng
hán
chán
ěr
yuē
hán
jiāng
chán
xiǎo
ér
qīng
zhě
shì
yuē
shēng
shǔ
zhě
shēng
biàn
zhī
译文
简析
注释

作者简介

吴澄[wú chéng]

元抚州崇仁人,字幼清,晚字伯清。幼颖悟,既长,博通经传。宋咸淳间举进士不第,还居草屋,学者称草庐先生。元世祖遣程钜夫求贤江南,起至京师,寻以母老辞归。成宗大德末除江西儒学副提举,以疾去。武宗即位,召为国子监丞,升司业,迁翰林学士。泰定帝时为经筵讲官,修《英宗实录》,命总其事。实录成,复弃官归。四方士负笈来学者,常不下千数百人。少暇,即著书。有《易纂言》、《仪礼逸经传》、《礼记纂言》、《春秋纂言》、《吴文正集》等。