月令七十二候集解 · 芒种
yuè lìng qī shí èr hòu jí jiě · máng zhòng
máng
zhòng
shǎng
shēng
yuè
jié
wèi
yǒu
máng
zhī
zhǒng
jià
zhǒng
shēng
táng
láng
shēng
táng
láng
cǎo
chóng
yǐn
fēng
shí
gǎn
yīn
zhī
ér
shēng
néng
chán
ér
shí
yòu
míng
shā
chóng
yuē
tiān
yán
fēi
jié
yuē
chóng
qián
èr
shàng
míng
suí
ér
chēng
zhī
shēn
qiū
shēng
zi
lín
xián
bǎi
zi
zhì
shí
ér
chū
yào
zhōng
sāng
piāo
shāo
shì
yīn
shǐ
míng
bǎi
láo
běn
cǎo
zuò
láo
zhū
zi
mèng
zhù
yuē
láo
è
shēng
zhī
niǎo
gài
xiāo
lèi
cáo
zi
jiàn
è
niǎo
lùn
bǎi
láo
yuè
míng
shēng
rán
zhī
míng
shì
chēng
zhuó
wēn
qín
jīng
zhù
yún
láo
néng
áo
xiáng
zhí
fēi
ér
máo
shī
yuē
yuè
míng
gài
zhōu
yuè
xià
yuè
fǎn
shé
shēng
zhū
shū
wéi
bǎi
shé
niǎo
néng
fǎn
shé
míng
zhù
shū
wéi
gài
shǔ
zhī
shé
jiān
xiàng
nèi
míng
zhī
jīn
biàn
fēi
zhě
shí
zhèng
míng
zhī
shī
zhě
tōng
guà
yàn
míng
wèi
shēng
ruò
yuè
zhèng
míng
shū
zhī
chū
xún
jiàn
xíng
hòu
xíng
cáng
chén
shì
yuē
táng
láng
jiē
yīn
lèi
gǎn
wēi
yīn
ér
huò
shēng
huò
míng
fǎn
shé
gǎn
yáng
ér
wēi
yīn
ér
shēng
译文
简析
注释

作者简介

吴澄[wú chéng]

元抚州崇仁人,字幼清,晚字伯清。幼颖悟,既长,博通经传。宋咸淳间举进士不第,还居草屋,学者称草庐先生。元世祖遣程钜夫求贤江南,起至京师,寻以母老辞归。成宗大德末除江西儒学副提举,以疾去。武宗即位,召为国子监丞,升司业,迁翰林学士。泰定帝时为经筵讲官,修《英宗实录》,命总其事。实录成,复弃官归。四方士负笈来学者,常不下千数百人。少暇,即著书。有《易纂言》、《仪礼逸经传》、《礼记纂言》、《春秋纂言》、《吴文正集》等。