月令七十二候集解 · 霜降
yuè lìng qī shí èr hòu jí jiě · shuāng jiàng
shuāng
jiàng
jiǔ
yuè
zhōng
ér
níng
jié
wèi
shuāng
zhōu
yuē
jiàn
ér
yǔn
shuāng
chái
shòu
yuè
lìng
zuò
chái
nǎi
shòu
qín
shòu
shòu
ér
tiān
bào
běn
fāng
ér
qiū
jīn
zhī
cǎo
huáng
luò
huáng
ér
yáo
luò
zhé
chóng
xián
huái
nán
zi
zuò
xián
jiē
chuí
tóu
shí
hán
lǐn
chóng
jiē
chuí
tóu
ér
shí
译文
简析
注释

作者简介

吴澄[wú chéng]

元抚州崇仁人,字幼清,晚字伯清。幼颖悟,既长,博通经传。宋咸淳间举进士不第,还居草屋,学者称草庐先生。元世祖遣程钜夫求贤江南,起至京师,寻以母老辞归。成宗大德末除江西儒学副提举,以疾去。武宗即位,召为国子监丞,升司业,迁翰林学士。泰定帝时为经筵讲官,修《英宗实录》,命总其事。实录成,复弃官归。四方士负笈来学者,常不下千数百人。少暇,即著书。有《易纂言》、《仪礼逸经传》、《礼记纂言》、《春秋纂言》、《吴文正集》等。