月令七十二候集解 · 夏至
yuè lìng qī shí èr hòu jí jiě · xià zhì
xià
zhì
yuè
zhōng
yùn
huì
yuē
xià
jiǎ
zhì
wàn
jiē
jiǎ
ér
zhì
鹿
jiǎo
jiě
yīn
hài
鹿
xíng
xiǎo
shān
shòu
shǔ
yáng
jiǎo
zhī
xiàng
qián
huáng
niú
tóng
xíng
shòu
shǔ
yīn
jiǎo
zhī
xiàng
hòu
shuǐ
niú
tóng
xià
zhì
yīn
shēng
gǎn
yīn
ér
鹿
jiǎo
jiě
jiě
jiǎo
tuì
退
luò
dōng
zhì
yáng
shēng
gǎn
yáng
ér
jiǎo
jiě
shì
xià
zhì
yáng
zhī
dōng
zhì
yīn
zhī
tiáo
yīn
diào
shǐ
míng
yuè
lìng
zhù
shū
zuò
chán
shǐ
míng
tiáo
chán
zhī
ér
hēi
zhě
qiāng
láng
tuō
qiào
ér
chéng
xióng
zhě
néng
míng
zhě
shēng
jīn
chēng
zhī
liǎo
shì
àn
chán
nǎi
zǒng
míng
míng
xià
zhě
yuē
tiáo
zhuāng
zi
yún
huì
zhī
chūn
qiū
zhě
shì
gài
huì
xià
chán
zhī
chūn
qiū
míng
qiū
zhě
yuē
hán
tiáo
chǔ
suǒ
wèi
hán
jiāng
fēng
yuē
huì
míng
cháo
hán
jiāng
míng
jīn
qiū
chū
yáng
zhī
xiǎo
ér
绿
shēng
zhě
chēng
dōu
le
shì
shì
rán
shēng
shèng
yáng
gǎn
yīn
ér
míng
bàn
xià
shēng
bàn
xià
yào
míng
xià
zhī
bàn
ér
shēng
míng
译文
简析
注释

作者简介

吴澄[wú chéng]

元抚州崇仁人,字幼清,晚字伯清。幼颖悟,既长,博通经传。宋咸淳间举进士不第,还居草屋,学者称草庐先生。元世祖遣程钜夫求贤江南,起至京师,寻以母老辞归。成宗大德末除江西儒学副提举,以疾去。武宗即位,召为国子监丞,升司业,迁翰林学士。泰定帝时为经筵讲官,修《英宗实录》,命总其事。实录成,复弃官归。四方士负笈来学者,常不下千数百人。少暇,即著书。有《易纂言》、《仪礼逸经传》、《礼记纂言》、《春秋纂言》、《吴文正集》等。