月令七十二候集解 · 雨水
yuè lìng qī shí èr hòu jí jiě · yǔ shuǐ
shēng
shuǐ
zhēng
yuè
zhōng
tiān
shēng
shuǐ
chūn
shǐ
shǔ
rán
shēng
zhě
shuǐ
chūn
hòu
zhī
shuǐ
qiě
dōng
fēng
jiě
dòng
sàn
ér
wèi
shuǐ
míng
shuǐ
gǒu
zéi
zhě
tiān
suǒ
wèi
chái
zhī
bào
běn
suì
shǐ
ér
shàng
yóu
chū
shì
yuē
yuán
yuán
zhě
shuǐ
xiàng
chái
fāng
fāng
zhě
jīn
xiàng
hòu
yàn
běi
yuè
lìng
、《
hàn
shū
zuò
hóng
yàn
鸿
běi
yàn
zhī
shí
zhī
niǎo
guī
sài
běi
hán
lái
jiāng
nán
shā
nǎi
mèng
chūn
yáng
hòu
yàn
péng
ér
běi
cǎo
méng
dòng
tiān
zhī
jiāo
ér
wèi
tài
cǎo
méng
shēng
dòng
译文
简析
注释

作者简介

吴澄[wú chéng]

元抚州崇仁人,字幼清,晚字伯清。幼颖悟,既长,博通经传。宋咸淳间举进士不第,还居草屋,学者称草庐先生。元世祖遣程钜夫求贤江南,起至京师,寻以母老辞归。成宗大德末除江西儒学副提举,以疾去。武宗即位,召为国子监丞,升司业,迁翰林学士。泰定帝时为经筵讲官,修《英宗实录》,命总其事。实录成,复弃官归。四方士负笈来学者,常不下千数百人。少暇,即著书。有《易纂言》、《仪礼逸经传》、《礼记纂言》、《春秋纂言》、《吴文正集》等。