赵盼儿风月救风尘(第一折)
zhào pàn ér fēng yuè jiù fēng chén ( dì yī zhé )
xiān
·
·
diǎn
jiàng
chún
zhuī
péi
qián
shì
lín
shōu
zěn
zuò
de
bǎi
zòng
qiān
suí
zhī
zhòng
zán
fēng
liú
婿
hùn
jiāng
lóng
xiǎng
zhè
yīn
yuán
pèi
shǎo
shí
qiáng
nán
wéi
zěn
de
xiāng
zhī
biàn
便
jiǎo
zhe
nǎo
biāo
chéng
shì
zǎo
zěn
zhī
shǒu
pāi
zhe
xiōng
huǐ
hòu
chí
xún
qián
chéng
xià
shāo
qià
biàn
便
shì
hēi
hǎi
shì
nán
xún
liào
de
lái
rén
xīn
wèn
tiān
nán
yóu
yīn
yuán
簿
quán
píng
gòng
shuí
dài
jiǎn
chēng
de
měi
dōu
jiǎn
lái
jiǎn
bǎi
qiān
huí
dài
jià
lǎo
shí
de
yòu
jǐn
shì
ér
nán
chéng
duì
dài
jià
cōng
jùn
de
yòu
bàn
qīng
pāo
zhē
xiàng
gǒu
chù
cáng
zhē
xiàng
niú
shǐ
duī
biàn
便
chī
le
shí
jié
zhēng
zhuó
yǎn
yuàn
shuí
tiān
xià
xiǎng
zhè
xiān
jià
de
hái
céng
guò
zǎo
zhé
de
róng
shòu
shì
guǐ
zhǐ
jiào
nán
fēn
shuō
nán
gào
kōng
lèi
chuí
kàn
le
xiē
qián
chéng
qiào
niáng
jiàn
le
xiē
tiě
xīn
cháng
nán
zi
bèi
biàn
便
shēng
mián
zhí
shèn
tuí
yuán
lìng
zuò
zhàng
de
biàn
便
zuò
de
zuò
de
yǐng
ér
huì
zuò
zhàng
de
lǎo
shí
suī
chuān
穿
zhe
jiàn
láng
rén
lún
shì
xiǎo
de
shèn
de
shèng
dào
zhè
qíng
cháng
tián
shì
dàn
dào
jiā
duō
bàn
zǎi
zhōu
nián
xiāng
zhì
zǎo
zuǐ
quán
chuí
jiǎo
yāo
piān
nèn
shí
jié
chuán
dào
jiāng
xīn
lòu
chí
fán
nǎo
yuàn
shuí
shì
yào
qián
miǎn
hòu
huǐ
quàn
yǒu
zhāo
zhǔn
bèi
zhe
jiù
kuài
wàng
shí
译文
简析
注释

作者简介

关汉卿[guān hàn qīng]

关汉卿,元代杂剧奠基人,元代戏剧作家,“元曲四大家”之首。晚号已斋(一说名一斋)、已斋叟。汉族,解州人(今山西省运城),其籍贯还有大都(今北京市)人,及祁州(今河北省安国市)人等说,与白朴、马致远、郑光祖并称为“元曲四大家”。以杂剧的成就最大,今知有67部,现存18部,个别作品是否为他所作,无定论。 最著名的是《窦娥冤》。关汉卿也写了不少历史剧,《单刀会》、《单鞭夺槊》、《西蜀梦》等,散曲今在小令40多首、套数10多首。他的散曲,内容丰富多彩,格调清新刚劲,具有很高的艺术价值。关汉卿塑造的“我是个蒸不烂、煮不熟、捶不匾、炒不爆、响珰珰一粒铜豌豆”(〈不伏老〉)的形象也广为人称,被誉“曲圣”。