烛影摇红 · 淮南故将军家有歌妓,才容自许
zhú yǐng yáo hóng · huái nán gù jiāng jūn jiā yǒu gē jì , cái róng zì xǔ
yuàn
jiàn
gōng
jìng
jiàn
ér
yǒu
wéi
zhě
xuě
yìng
yán
mèng
hún
zhèng
rào
yáng
tái
jìn
cháo
lái
shuí
wèi
zhòng
lóng
yún
shang
lěng
yīng
niàn
lán
xīn
xūn
xìng
duì
fāng
nián
cái
huá
xìn
dòng
fáng
chūn
nuǎn
huàn
gōng
zhū
yuán
yíng
bǎn
hóng
shǒu
hén
yóu
zài
xiāng
mǐn
dāng
shí
wéi
dài
zuì
wēng
lái
jiào
tīng
yīng
shēng
yǐn
xián
qíng
wèi
lǐng
dàn
diāo
liáng
chén
xiāo
míng
huí
qīng
yuè
zhuǎn
西
láng
tóng
shū
yǐng
译文
简析
注释

作者简介

虞集[yú jí]

元临川崇仁人,字伯生,号邵庵。先世为蜀人。宋亡,父汲侨居崇仁。少受家学,读诸经,通其大义。尝从吴澄游。成宗大德初,以荐授大都路儒学教授,历国子助教、博士。仁宗时,迁集贤修撰,议学校事,主张学官当用经明行修成德之士,不可猥以资格用人。除翰林待制。文宗即位,累除奎章阁侍书学士。领修《经世大典》。帝崩,以目疾,又为贵近所忌,谢病归。卒谥文靖。集弘才博识,工诗文。有《道园学古录》、《道园遗稿》。